oud versje



speelman zwervend door de bossen

als gij soms een fluitjen zoekt

snijdt er een van pijpekruid 

en blaast erop zoals het moet



schuif met uw voeten door de blaren

voor paddestoelens morgenstond

Zij zijn u dankbaar als zij horen

de schone klanken uit uw getuiten mond



schud met uw schouders struik en geboomte

laat horen uw fluit opdat allen komet

die het horen wil, heel het bos is uitgelopen

niets blijft over, geschiede Gods wil!