-----------
och lieten we onze hondehoofden hangen
namen we afscheid in de vestibule
tweemaal met hetzelfde gietertje
vertrokken gezichten door de vertrekken waar het licht tochtte
haakten ons los en zuchtten met ons ene been
-----------
OLIFANT:
De taal heeft een schrijver gebaard
Laat nu de muizen maar het oerwoud kappen.
-----------
is het nog ver?
nee hoor
het is zover
over
-----------
Kaal Tijd
Gortdroge kou in witgrijs van stilte
Hangend vingerspan boven ijstoetsen met ivoren afstoot
start strekking beweeg van reactie kort en plots
buigt zacht door onder aangedreven snaar
en stopt onder gewuif van achtergrond:
een eerste blad
elders begon eerder al lichtdruppel
splitst in geluid dat reist
diagonaal trekt
hoeken scherpt tot valt in nieuwe druppel
waardoor eerste 1 kleur verschiet
nu zoeken naar uiteengehaalde vorm van macht
de tegenbeweging van het eenrichting der entropie
het opwinden van de veer; veer strak
dan stop.
hoe beleefd doordringen energievormen in wederzijds vertalen
laten we ons daar verrassen !
twee mensen
judoschaakdans-stomp
een valt
twee weet niet wat
ook dans met schrikvechten en schreeuw
valt tegen instrument
lamp stuk
en één tussen publiek deelt klappen en lakens
voorlopig genoeg
meteen zeer estetisch licht & dans
of 't echt is
gauw doorspuiten
spoelen reinigen
dus ook de angst brengen
morgen de eenzaamheid
in de ochtend de lege dozen laten zien
in grijs gepakte trieste elegantie
geen plezierig iets
geen ernst
eerder geen houvast
kou en ongezel
geen avond uit of met
boodschap: alleen de wind aangeven de ijzige mist
andere helft : huiswerk
-----------
onder karamkambool sta ik de mate van omgeven
die bladen is met telkens die vijveren naar de omwegen van het zink
maar dat bekent hier nog iets naders dan daar staart
het galant om wat ik drink dat bij het beginvork
in concert behaalde geuren beglijden partikels kleren:
dronkengeen
blokkenwoud
gombruid
etsenderwljs
momentane wormen
kussen
geen vouwen
geen verfrissingen; constant gedachtig
-----------
over de onderdelen die ik verzamel:
er zijn twee mogelijkheden
hun vorm tonen of hun functie
beter: één vorm en één van hun functies
er mogen geen voorwerpen nutteloos blijven
ze moeten óf vorm óf functie of iets anders tonen
toch is het ook mogelijk zin te geven aan
het weggestopt in een doos zitten.
er kan dan een etiket op de doos zitten
dat beschrijving of commentaar of toevoeging geeft.
de doos kan voorkomen op een inventaris of:
de inhoud van de doos kan onderwerp van een tekst zijn.
is deze tekst zélf misschien de zin van
verborgen gebleven voorwerpen?
kan de tekst ook zelf zelfs onderwerp worden:
het woord "mogelijkheden" in de tweede regel
kan beter "aspekten" zijn
zodat het "tonen"
in de eropvolgende regel dan vervalt.
("of" wordt "en" bovendien).
-----------
SNUFJES
draadloze koptelefoon
draadloze luidspreker
draadloze versterker-afstandbediening
draadloze naald
naadloos pak
naaldloze hak
loze draad
horloge te logeren
liegende dader
dadelvliegje
zadelpijn
balhoofd
koploos zaadje
vleugje rozijn
knooploos oortje
sluipend kussen
duivels oortelefoontje
snuivend gehoorbeentje
loopneus
snuffelpaal
neusloze telefoonstem
telefoonloze kop
-----------
Er zijn dingen.
En dat ik ze opschrijf.
En dat ik dit opschrijf.
Met jou kan je geen normaal gesprek voeren.
Tel uit je winst.
Zo is het toch? Niet dan?
Daarom..
Beiden zich glimlachend weerverheffend
tevreden zich neergelaten te hebben.
Ik zal leren niet zélf te lachen.
Hoe laat is het?
Het is tijd.
Hoeveel krijgt u van me? Wat de gek er voor geeft.
Wat ben ik u verschuldigd?
Veel dank.
Zijn er nog vragen? Zijn er nog vragen?
De reclame is weer prima.
Jammer dat die artikelen erbij horen.
Voor zijn tanden at hij alleen soep en zachtbord.
Hij haalde koortsachtige blaadjes van zijn oogleden
om de kleine worteltjes te lezen.
Aannemersbedrijf Steenkist & Verder
Maassluis.
Het relativerende "Bijvoorbeeld" achter een bedrijfsnaam.
Een hele grote gulden met allemaal kleine varkentjes erin.
De pen snuffelt aan het papier en de lamp buigt zich nieuwsgierig er overheen.
Het dessin van deze jurk past goed bij je mondhoeken.
Nee
dat is niet waar want daar heb ik ook al eens over nagedacht
een paar jaar geleden.
Hij zegt
Ik wil me niet van Jo distancieren, want dan springt ze te water
Nee
die moeten we niet in huis hebben."
-----------
boekenbezit
collectief bezit
aanwezigheid
de boekenkast in huis als
eindboompje van een cultuur
een literatuurproductie
lezen doen we niet
we bezitten boeken
we slaan op
belasten ons
rugdekking voor spoorbijster
medicijn voor slechte tijden
woorden om in te projecteren
selectie uit het totale aanbod als
uitdrukking
beschrijf een mens zonder boeken
dan heb je wéér een boek
leven zonder lezen zonder schrijven
vervanging van mensencontact
kop in 't zand in plaats van
de werkelijkheid = zand te leren
zand = angst
boek = werkelijk
band met onzichtbaren
band met doden
band met ficties van anderen
stof voor eigen fictie
ingebonden met stofomslag
uitgenaaid met naadloze draad
uitkleden:
bril af
kleren uit
nog eens bril af ?
en wat dan nog ?
bril omhoog:
krantenpapieren letterdruksel !
-----------
jongen in kamer kijkt door verschillende ramen naar
verschillende landschappen in muren van decors
delen van reclameborden.
vrienden komen langs met pakketjes
een vlieg komt binnen waarvoor de jongen zich klein maakt en
in de muur schuift waardoor
vlieg groter wordt
maar te laat om de cello in de hoek
wat zachter te zetten.
want die is het.
-----------
een vliegtuig in plaats van een linkerschoen
een hol beentje om te fluiten
op wisselende snaren
peerdrups ?
regen !
-----------
laat opgestaan uit zieke dromen
buiten het licht al aan
geluiden en wind gemaakt
en planten en bomen.
-----------
bronsmetalen sponningen
letters op grote afstand
boven tien keer manshoge ingang
glazen steentjes
aan de leestafel
van het warenhuis:
new york 1920 in snotgroen ochtendlicht.
-----------
neem ik de binnenweg om meer bij de mensen te horen
hoor ik teveel teevee bel ik aan zegt die man :
u bent de eerste uw tijd was acht minuten
hier uw kaartje;
ik stoor en wacht op klagers
de eerste krijgt zijn kaartje
er zijn geen prijzen.
-----------
Kunstwerk door en voor flatbewoners:
Twee flats tegenover elkaar.
Lichten aan en uit volgens programma
improvisatie.
Producenten zijn elkaars consumenten.
-----------
Op het strand oud hout ordenen.
Vierkanten leggen
een rechte hoek
een vertikaal.
Een vlonder op zijn kant
een ijzerbouwsel erop.
Plastic
papier en touw gebruiken.
Ook eens wat laten liggen.
-----------
De vloer van de flat is een platform waarop we zojuist geland zijn.
Zodra geland sloot zich een glazen wand tussen ons en de buitenwereld.
De komende tijd zouden we ons via de ingewanden van de woontoren naar de
grond kunnen begeven voor noodzakelijke maar tijdelijke handelingen.
-----------
Tijdens het bezoek veranderde de kamer.
Het licht werd roder
toen koeler.
Voorwerpen verplaatsten of werden vervangen.
Objecten bleken kinetisch.
De vloer ging over in verkeersgeluid
wind
water.
De veranderingen gingen heel langzaam.
Er veranderde steeds maar heel weinig tegelijk.
Geen show.
Meer relativerend.
Meer niet.
-----------
directeur klein waterleidingbedrijf
rand van stad in bos langs bruisend beekje
lome zomerdagen wetenschappelijke tijdschriften
lezen over ijzerconstructies telescopen stoommachines
logerende collega gesprekken over studie en politiek en kunst
beleefdheid in een schoon huis
gedichten schrijven
over de Historie
over de Koloniën
-----------
na z'n dood vonden ze een koffer propvol
kruiswoordpuzzels de meeste nog niet af
zevenenveertig jaar werk
vergeefs
en hij wist dat.
na z'n dood vonden we een koffer propvol
halfopgeloste wiskunde-puzzels uit tijdschriften
dus zéker al eens eerder opgelost
zeventien jaar overbodig leven
een intellectuele goudzoeker
-----------
de weg houdt ineens op
er was geen weg
alleen het spoor dat ik naliet
overal weiland
zelfs achter me en
boven me; groene kost
van koeien die kaas en melk kwijlen
maar die weg zien we nooit meer
die is weg
kwijnen
wijlen
-----------
duurt het nog lang?
nee hoor
we zijn er allang
geweest.
-----------
hoe tijd?
één voetje voor voetje
als overkant dan uit
niks
niks met stuipjes / ontspanningen voortdurend zelfde
steeds één afwijking
voortdurend anders
steeds één herhaling radiogimnastiek met flarden aangevreten.
-----------
pers de zinnen vol
een worst met woorden vullend
trek losse vellen weg; dat samenbindend wangestalt
schuw het schuim
wortel het kwaad
verjaag de beelden
houd over: taal doodlopende eenrichtingweg
zure plantengroei woekerwas :
wat was dat ?
-----------
de kaaltakker stempelde met grote saaiheid
onregelmatig verspreide groepjes van vier deukjes die elk de hoekpunten van een klein vierkantje vormden
met verschillende ori ntatie
met ori ntatie wordt bedoeld de richtingen
van de zijden van een vierkant ten opzichte
van de zijden van een ander vierkant
er wordt hier dus in de tekst ingegrepen
door ongevraagd toelichtingen te verschaffen
evenals ongevraagde vragen
wat is een kaaltakker?
-----------
dan had ik nog op die zolder moeten zitten
tussen de gordijnen en de grote spiegel los van de mensen
mezelf een achtergrond geven
en een verleden zoeken
maar ik verkocht me
aan beschaafdheid braafheid
die me nu belemmeren
het zicht op mezelf
haal de muren leeg
haal ook dat zachte licht eraf
zet een zon in het midden
laat elke daad zijn scherpe schaduw werpen
opdat zure lijnen bijten
tot op het bot
en onze eenzaamheid te kijk
tegen de dood
12.XI.76
-----------
Nu las ik weer over W.
hoe hij de eenzaamheid zocht in een zelfgebouwde hut in Noorwegen of Ierland
hoe hij voor ontspanning cowboyboeken las
hoe hij de enorme erfenis aan zijn familie gaf
hoe onaangenaam hij voor zijn omgeving geweest moet zijn
W: hut
tuinman
onderwijzer moeite met orde
meubilair
erfenis
geen vrouwen
rigoreuze levensloop en bezigheden
geen belangstelling voor medemensen
leerlingen
lectuur.
-----------
H: jij houdt niet van gewoon amusement
jij wilt verlegen zijn
misverstandig
dromerig .
jij cultiveert vage levensloop en bezigheden
jij wilt te vriendelijk zijn
te geduldig
relativerend
zachtjes meepraten
be-invloedbaar afhankelijk
jij veredelt het consumeren van stemmingen
jij strééft naar belangstelling voor mensen
ijdel.
-----------
Wiskunde (W) is de enige gelegenheid waarbij je weet waar je over praat.
Al het andere (A) is stemmingmakerij. Nou en ?
Wat vergelijk je nu?
W: het vastgestelde doorgeven.
A: nieuwe inhouden formuleren.
De vergelijking is onrechtvaardig.
Een nieuwe wiskundige theorie zal eerst ("voor-"wetenschappelijk") stemmingmakend zijn.
Buiten de wiskunde kunnen al vastgelegde formuleringen ook exact zijn.
Wat is de zin van een sluitende redenering. Het effect is kater.
Het zoeken naar de formulering
heeft dat zin?
Of beter buiten ons gedreutel een aantal zinnen neerzetten die op zich
consistent zijn
zonder te eisen dat iets over de realiteit gezegd moet.
Woorden als deel van de realiteit in plaats van commentaar erop.
Mogen dan nog de volgende zinnen?
Dat gedicht van hem.
Het gebouw van E.
Ik heb honger.
Ik ben ongelukkig.
Heeft dit zin?
Heeft zin zin?
Zodat geen zin overblijft die niet mag.
Mogen de zinnen van deze tekst?
Mag je wel spreken van
"goed"
"beter"
"mogen" ?
De flitsende uitsmijter ontbreekt.
Ik stop.
7 AUG 76
-----------
aan de tafel
ruimte achter de kast dozen en planken voorzichtig de kamer in hoewel bekend
leek alles nieuw ver weg koel en plat dit nog maar een deel van kamer
een papieren gordijn een tafel met een palmpje een kast halveert een
gasstel op een koelkast het niet zichtbare werd stuk voor stuk herinnerd
hoewel nooit eerder hier geweest kwam immers vanachter kast ?
ging aan tafel zitten en schreef:
aan de tafel
een opengevouwen papier
plat op de tafel waar ik aan zit
de vouw tilt mijn kant op
de neus-adem drukt het neer
ik pak het dagboek om over M te lezen ik lees over mijn hoofd op een foto ik
zoek de foto ik vind een stencil over een keuzetest ik noteer het bedrag dat
ik moet storten ik zoek de datum van de test op ik vind de datum van de
ontmoeting met M ik lees over M
ik zit in de kamer achter de tafel
wat? waarom kamer en tafel genoemd?
en tegenwoordige tijd?
de lezer leest de tekst!
-----------
een landschap waarin de bewegingen van mensen worden beschreven.
gladde wanden
bochten en smalle loopgangen
het is er allemaal.
weersomstandigheden
wederzydse beinvloeding
keuzemogelykheden.
er is herinnering en verwachting; twyfel
hoop en misverstanden.
gereedschappen voor ruimtebegrenzing
theorieen voor het denken.
-----------
een boot om je heen met echt water erachter.
beetje vuil
met dingen erin
binnen weet je ook niet
dat je en wat je kunt orden en schoonmaken
dus je vergeet je te scheren.
soms wel soms niet en als er bezoek is weet je ineens over niets
anders dan waarom dat blauwgeteerde houtplankje vanwege de licht-
val zus en de ruwheid van het materiaal vooral in verhouding met
de omgeving en het terugkeren van kleur of materiaal op andere
plaatsen om bepaalde lijnen vast te leggen ter ori ntatie van
binnenruimten
over de functie waarvan voorlopig nog niets te beloven is
het is een aanzet een voorwaarde tot
tot wat
dat moeten
we nog zien al moet gezorgd dat we niet voortijdig ontmoedigd dat
is één van de redenen zonder nog te verwachten noch te verzwijgen~
op slechts wegwijzers om op weg te wezen. Deze kant. Daarna hierheen.
Eromheen! Waar jullie? Ik mee! En lachen
liggen. Opstaan en weer
vielen vliegende muizen opvallend laag over 't meer weg en weer
terug van omweg zonder markering. Geen voet buiten de direkte eigen
omgeving. Grondig waarnemende zintuigen. Patronen leggen verbanden
stellen vragen
prikken en knijpen. Vermoeiing forceren zeuren aan
't hoofd horen onder 't hoofd kussen. Blind tasten voor de kijker
belachelijk niet eens lachwekkend
wrevel
dom.
Zie voor verdere medelingen elders in dit blad.
Voor de mond eist deze herfst een
kleur die middenhout om het doldraaien te voorkomen
om voor te komen.
Zullen A en B nog deze avond elkaar ontmoedigen?
De wezel schoot in zijn schoorsteenmantel in een drapeau van
crepe de chine zijn pen leeg.
Papier !
-----------
Het grasveldje met de kinderen die de bal verzuren en het verdriet er bij elkaar instompen.
De fotograaf. Kijkt bij alles wat hij ziet als door de lens
als naar de foto ervan. Ziet ook wat er veranderd moet om er een foto van te maken.
Alle verzonnen gesprekken
ontmoetingen
gebeurtenissen. levens.
Gelogen dagboeken.
Had de deegrol er bijtijds afgehaald en gewacht en gewacht tot plotseling beseft misverstand?
ergens anders, iets anders?
Had weer de verkeerde opdracht of persoon gedaan. Niet onaardig.
Nu dingen die echter zijn. Immers nu broodfietsje
staalpijn
gaaspiepje en zo!
Had ik een handjevan wol gemaakt en beschreven in ambtelijke taal.
Heb jij dat konijn nog op slot gezet? We hebben een plan!
De telefoon staat op scherp
als je niet oppast zal ik je een nummer laten zien waar je roodgloeiend van achterover valt!
Natuurlijk kijken mensen vanaf de foto naar buiten
van het midden af;
een klap in het gezicht.
-----------
De fotograaf. Hij kijkt rond of hij zwart ziet. Een taalboek vol
haat en leven. Een beweging om een plaats te maken
een muziek.
Een reden zoeken om met een boekje en een pennetje te zitten.
Beelden maken en vertalen. Taal maken en verbeelden
de lezer laten
verbeelden
wanhopig.
Zeg wat moet dat met dat gele boekje
stelt dat nog wat voor?
Een soort dialoog zeg je
ben je dat aan het doen? En die
verhalen die je me steeds vertelt
komen die er niet in?
O, je bent geen schrijver.
Namen verzinnen? Gaat het niet zo?
Ja
begin is moeilijk begrijp ik. Toch maar eens doen.
Losse kladblaadjes weggegooid dus
briefvorm of dagboekvorm
bekentenissen
fantasieen.
Teveel tegelijk.
We zaten bij H. in de tuin. Dat was geen tuin maar een landje met
daarachter een boomgaard. Voornamelijk onkruid en kapotte rieten stoelen
waar we op zaten. Ik schreef in een geel boekje en V. zat
op het houten bankje met een hoed op tegen de zon. Als het vlieg-
tuig over ons heen was gevlogen hoorde je vogels
varkens en
insekten. Verderop is een geitje. Aan een touw. Als je aan komt
lopen springt hij op de bank en op de tafel op zijn hoge hakjes.
Hij heeft een hard koppie met deuken en uitsteeksels. De zon is
heel erg warm
nog net geen pijn in de ogen of de nek. H. houdt
niet van de zon. We voelen ons hier thuis
maar ook de onrecht-
vaardigheid ervan
want het zijn de anderen die ons dulden en
waarom zouden we ons thuis niet thuis voelen? Er is een beperkte
keus aan bezigheden
die het leven vereenvoudigt
idealiseert.
Afstand nemen
disciplines verzinnen
plannen voor tijdreservering.
De bakstenen muur wordt beige
de houten muur blauw
als garantie voor de rest.
Ongeveer een wilde tuin met oude tuinmeubels
verplaatsbaar
niet definitief..
Losse bakken met onkruid en boompjes.
Bedden elke avond uit de kast halen. In de kasten materiaal:
kleine spullen
mappen.
De speeltuin bij de uitspanning in het gras.
Een geelgeverfd ijzeren tafeltje met gele stoeltjes eromheen
zo dun
zo tekeningachtig
spinnepootjes onder onze lichamen.
Wij die daar waren gaan zitten
een tussenpauze in onze bezigheden of zelf
een bezigheid. Rondzien en aan thuis denken. Ons prettig voelen
dat ligt aan de stoffering van de omgeving. Dus als je thuis die
dingetjes hebt voel je je goed
voorlopig. Zo is ook muziek een vliegwiel
eenmaal door één geest in beweging gezet blijven alle pretenties meedraaien
ook op andere momenten voor andere geesten.
Met de zwarte schijf koop je de wereld van de maker die de jouwe is
en bij het luisteren ben je dus zelf de maker
de ontvanger van de
energie die de maker had.
Hetzelfde als je in een landschap bent
een huis bijvoorbeeld. Wat levert het op
wie koopt er wat voor?
Schrijf een boek met recepten
verhalen die betoveren
wat een gepruts.
De stand van de schoen ten opzichte van elkaar de bewegingen van
vlinder of bij
het gezoem van verre machine
vlinder
schoen.
De verdovende loomheid die het licht stilzet,
donker maakt en loodzwaar.
De bril die een uur weegt in de zon. De voeten die
zachtjes brandend breder worden en rood stoven.
De schoenen met zand gevuld
een blok aan het been.
-----------
- Hoe gaat dit kunkje eigenlijk aan?
- Nou
ik denk gewoon opzij en dan uitdrukken
laat maar even zien.
- Ja
weet je
het gaat niet om hoe het moet
maar hoe je het uitlegt.
- 0 ja
je bedoelt zonder voorbeeld
uit het hoofd dus.
- Zo iets
ja
in woorden dus.
- Maar hoe leg je iets uit
leg me dat eens uit.
- Waar je moet beginnen of zo.
- Ja of eerst de grote lijnen
wat zou het beste?
- Dat hangt er van af
van het geval waarmee.
- Op welke manier?
- Wat bedoel je?
- Nou
hoe je praat enzo.
- Kun je dan wat horen?
- Waar ben ik?
- Wie?
- Jij?
- Ja
nu begrijp ik je wel
ik had het kunkje nog niet omgedraaid
bedankt!
-----------
Emily (5):
- Wij blijven aan tafel zitten. Wij zijn klootzakken!
- Als Hugo de vader was
dat vind ik veel leuker.
- Hugo is stout
dan kopen we een andere Hugo
een meisje.
- Blijf je bij me slapen?
- Waarom woon je hier niet?
- Hoe heette die zus ook al weer? 0 ja; Manon!
-----------
- Mag ik naar zee?
- Ja
maar ga je niet in 't water lopen?
- Ook niet op het water?
- Kijk
ik loop op het zand
ik zak er niet door!
-----------
- Wil je koffie?
- Ja.
- Hè
nu moet ik weer koffie maken.
Zo krijg ik nooit rust.
Jullie zitten daar maar lekker.
Héla
uit mijn keuken
niet voor mijn voeten lopen.
Ja
wil je wel eens ophouden met geluiden te maken uit die keuken
nu is het welletjes.
Kun je niet zachter?
Of tenminste niet zo onregelmatig
steeds van die verrassingen dat klinkt zo zenuwachtig.
Waarom niet wat mooier
je hoeft toch niet expres lelijke geluiden te maken?
Nou dan!
-----------
ik sliep nog even in
en voor ik er erg in had begon ik te
dromen van donald duck en de neefjes.
maar ik kon niet meer terug :
ze hadden al een doelpunt gemaakt.
-----------
grootvader is gestorven vannacht
vanmorgen hebben ze hem weggebracht
sindsdien is niemand binnengegaan
de radio staat nog altijd aan.
-----------
zit op bril beweegt pleeborstel versnelling sprookje
pakt viool spelhouding en wacht
zodra plast meteen toongeven aanhouden en loslaten
loslaten is ophouden
-----------
liep kamer uit ging niet
wolk dwars om me heen
binnen wachten andere dingen
om het wachten te verbergen wolk gunstiger vorm smal hoog
de lengte deed er immers niet toe?
op straat gebeurt dat de wolk omhoog wil
onrustig vaak
met voorkant twee straten ver
een hoek om soms hoog tot boven de stad.
nietwaar
meestal is hij niet groter dan mezelf
koud hard
beter thuislaten
legt hij zich rustig om me heen zonder
de anderen aan te raken.
stiekem laat ik hem groter worden
raakt per ongeluk iemand
of iemand steekt zijn hoofd erin
nog erger: schrikt een beetje!
waarschuwt anderen die ook gaan kijken
gauw weer terugtrekken soms expres een beetje te laat
blozen en zweten.
-----------
Kaal Tijd
Gortdroge kou in witgrijs van stilte
Hangend vingerspan boven ijstoetsen met ivoren afstoot
start strekking beweeg van reactie kort en plots
buigt zacht door onder aangedreven snaar
en stopt onder gewuif van achtergrond:
een eerste blad
elders begon eerder al lichtdruppel
splitst in geluid dat reist
diagonaal trekt
hoeken scherpt tot valt in nieuwe druppel
waardoor eerste 1 kleur verschiet
nu zoeken naar uiteengehaalde vorm van macht
de tegenbeweging van het eenrichting der entropie
het opwinden van de veer; veer strak
dan stop.
hoe beleefd doordringen energievormen in wederzijds vertalen
laten we ons daar verrassen !
twee mensen
judoschaakdans-stomp
een valt
twee weet niet wat
ook dans met schrikvechten en schreeuw
valt tegen instrument
lamp stuk
en één tussen publiek deelt klappen en lakens
voorlopig genoeg
meteen zeer estetisch licht & dans
of 't echt is
gauw doorspuiten
spoelen reinigen
dus ook de angst brengen
morgen de eenzaamheid
in de ochtend de lege dozen laten zien
in grijs gepakte trieste elegantie
geen plezierig iets
geen ernst
eerder geen houvast
kou en ongezel
geen avond uit of met
boodschap: alleen de wind aangeven de ijzige mist
andere helft : huiswerk
-----------
- Kataleen
Kataleen
takelijnen overtalen!
- Nee
spirnte ze in
met labeke verniets over een andere bostel.
- Kataleen
nee!
Nogweer
maar 't wirst alleegter
taner de veulig al op
de dijngorden toe en de bomeltjes op het fletse
Nee
tavent was geurig teveel voor enereis.
Twas toggel niet makkig elkerdagen lezevel.
Bezigen
vademen en nalles
nou
dat vieltog ten nietig
en tweesperweek de schrikkels over de degel dat wastig evenwel
of netig soms? Zo bij de rikken dat genoeg nog welig maar
vooraleer wastig aamegaper. Nou en dangrip jettewel weer voor
zover genegen voor de dag.
- Verdiest dijne Katijne nog voriger te daan? rakelde opeer te male.
Niemen geluiterd
ook nade verhaling nie.
- Nou kommet da nit eens ten twede.
- Maggel wirnit da vorgenmaal of weer waker?
Zo degele gedag dor
zonader pauden.
Je kanterstellen hoe dikker van woordenpegel totenzoffer genoeg gezogen!
-----------
oud versje
speelman zwervend door de bossen
als gij soms een fluitjen zoekt
snijdt er een van pijpekruid
en blaast erop zoals het moet
schuif met uw voeten door de blaren
voor paddestoelens morgenstond
Zij zijn u dankbaar als zij horen
de schone klanken uit uw getuiten mond
schud met uw schouders struik en geboomt
laat horen uw fluit opdat allen komet die het horen wil
heel het bos is uitgelopen
niets blijft over
geschiede Gods wil!
-----------
al die uren van niets doen
verloren?
gerrit kouwenaar achter zijn ijzeren buro
knijpt ogen samen
vingers aan sigaret
bril snor zeer aanwezig
ach lief honde-hoofd
wat doet-ie daar nou?
-----------
kleveren
bijvoorbeeld: deksel van de kist
gespijkerde lijnen
geel spijkertje
of blauw
rood oranje oker
gele kraal
blauwe knikker
-----------
we hadden het niet meer
wervelen is tamelijk vervelend namelijk als je je mateloos verveelt
niet meer weten wat te zijn
te hebben.
daarom dan ook: we hadden het niet meer.
-----------
bezoek aan de gevangenis
ingang zoekt bezoekers al ver voor of achter
aan het eind van de tunnel het begin van de dag
de leuning ligt midden op de treden en houdt me tegen
na herhaald aandringen kom ik boven
en vraag de man waarom waartoe
achter hem zegt waarom niet wat harder wat porren en poken
onder de kap verdelen bezoekers zich over de ruimte
dringen soms samen om een aanleiding
een kern
een persoon
verkiezingen wisselen de samenstellingen
het ergst zijn de mensen die bij een groepje horen
zoals wij
bij het groepje naast mij hoort een lange domme man
als hem iets gevraagd wordt geeft hij goede antwoorden lijkt het
zodat hij de kern wordt
zijn colbertjasje blijkt om me heen gesloten te zitten
zodat waar ik ga hij ook en het groepje ook
als ik het door heb ben ik los
-----------
Vanuit de verte zagen we hem al zitten
zijn rug gestrekt
de handen recht voor zich uit
het hoofd soms een beetje opzijbuigend.
Hij sprak: - Het zijn die oude ambachten die mij interesseren
die bijna uitgestorven disciplines
waarbij men in zeer nauw contact staat met elementaire
materialen en krachten.
Hout
Yzer
Vet
Wind
en Waterkracht.
Hij schoof met beide handen zijn leren mauwloze vest naar achter
waarbij een brede riem vrijkwam waaraan een bos sleutels
waaraan onder andere een stuk vettig leer.
Met kennersblik keek hij naar de lucht en besloot dat het
geraden was snel naar binnen te gaan.
Binnen bestond uit een aantal platforms
halve verdiepingen van planken
met daartussen ruwhouten trappen en ladders.
Op sommige vloeren stonden werktuigen
een weefgetouw met ruwe stof
een etspers
las-apparatuur.
Tegen de wanden en tussen de balken
waren voorraden opgetast
boomstammen
ijzerbalken.
Geuren van ijzervijlsel
zaagsel
vet en lijm.
-----------
En ja
daar kwam ze aan
de Duitsche Adèle.
Babs veerde omhoog. Rienk schoof een klein tafeltje aan.
Harry ! Op mijn dure brocaatschoentjes?
Ze keek hem aan. De picnickmand stond uitgespreid op een wit servet.
Nu kloppen we helemaal niet.
Hij boog zijn bovenlijf voorover in haar richting.
En slingerde die fantastisch in de lucht.
Hij keek van haar weg.
Ze ging op de vacht voor het bed zitten.
Babs speelde met haar lange snoer kralen.
De Reus plantte zijn lorgnet op zijn neus
keek.
Hij veegde zijn voorhoofd af.
Kocht ze een grote bos tulpen.
Het was meneer Jansen !
(onderschriften bij tekeningen in "Kwikzilver" van Cissy van Marxveld)
-----------
de behoefte zinnen te schrijven als:
Achter de openstaande deur stonden de gereedschappen.
Ik stond op en liep naar buiten.
Onderaan de blinde muur groeide onkruid.
Boven het veld hing een warme lucht.
Op de bodem van de luchtzee verlaten bellen de monden der
mensen om op te stijgen en uit het oog te verdwijnen.
Ik reisde naar een afgelegen station en bleef daar enkele
uren op een bank in de schaduw zitten schrijven.
Wat schrijf je toch?
-----------
de moed opgegeven !
op de achtergrond die grijze moed
de onkwetsbaarheid
het genieten van de pijnlijke leegheid.
het gedraaf van gisteren en anderen belachelijk gevonden.
wat te doen
anders dan de toegemeten tijd zo
langzaam mogelijk voorbij te laten gaan;
tijdelijke schijndoelen nog wel aan willen nemen
maar zonder geest
onverschillig.
de afhankelijkheid van taken en mensen licht voelen drukken
schrijnen
maar er niets aan doen dan het gevoel ondergaan
lam.
- wat meer details !
de houding van mensen aanvankelijk terughoudend
verlegen
onhandig.
even later na selectie een snel en grondig contact
bij enkelen.
weer later de terugslag
alleen gebeuzel
geen werk
geen boodschap
maar te langzaam weer afbreken. blijven zeuren
erop leunen
drukke leegte.
-wat meer details graag !
-----------
Nee
want dat hebben we al vaker gezien. Je hebt een groepje en
iedereen wil wel wat
maar wat dan? Maar het gemiddelde wil niemand.
Ja
je luistert naar elkaar
je verbetert elkaar
je verandert
je wilt wat anders
en dan wil iedereen weer wat anders.
Ervaring rijker
vergissing bij de vleet.
Maar het historisch besef dan?
Dat heet helemaal niet zo!
-----------
ja! zo zie je nog eens wat!
hadden we toch een pet voor tien balgooiers
en honken dat we deden. en blakken
dat het een muts was wisten we al
maar wie had dat ooit gedacht?
wij tennisten tenminste
en misten immers?
en van vangen hadden we anders alles gesnapt.
nou dan!
-----------
Een boek dat helemaal over zichzelf gaat
een voorwerp dat niet naar buiten wijst
maar met woorden van buiten naar binnen.
Een object
een landkaart. Waar je in bladert om de onderdelen te leren kennen.
Een boek waarmee de lezer zich het lezen bewust wordt
niet een boek dat het lezen beschrijft
dat is een ander.
Een ander boek is dat je aanzet tot het dichtdoen ervan.
Er zijn ook twee boeken die elkaar beschrijven.
Over deze boeken en de lezer die ze leest is een boek te schrijven
over het schrijven van dat boek ook.
Je kunt ook een boek overschrijven.
Of een boek als onderlegger gebruiken bij het schrijven.
Dit heb ik nu opgeschreven.
Laatste zin ook (deze) die dus niet op deze bladzij thuishoort.
Dit gaat niet over de functie van het boek in het
leven
of wat het leven is
of wat is is.
Je kunt immers ook wat anders doen?
Of niet?
-----------